Gayesiz anlamsız yolda yürüyordum
Bakmıştım önüme, az kalsın düşüyordum
Çürümüş tahtalar arasında derin bir boşluk
Etrafını otlar sarmış içerisi loşluk
Durdum etrafıma bakındım bir anlık
Sonu olmayan bu kuyunun dibi karanlık
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta