Gayesiz anlamsız yolda yürüyordum
Bakmıştım önüme, az kalsın düşüyordum
Çürümüş tahtalar arasında derin bir boşluk
Etrafını otlar sarmış içerisi loşluk
Durdum etrafıma bakındım bir anlık
Sonu olmayan bu kuyunun dibi karanlık
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta