Hiç bu kadar korkmadım.
Korkmadım bu kadar.
Şimdi seni kaybetmekten korkuyorum.
Söyleyemediğim yarım kalan bir şeyler var.
Sahiplenme duygusu değil bunlar.
Söyleyemediklerimi
söyleyememe
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Korkulanlar malesef hep oluyor...Sevmekten korkuyorum dedim..Başıma geldi...iyiki de geldi..iyikide sevdim... Hasretten korkuyorum dedim..En büyüğünü yaşadım..Vedalardan korkuyorum dedim..Vedalar yoldaşım oldu..
Artık korkmuyorum..Korkusuzca yaşamın üstüne gidiyorum..Yaşam benden korksun..Zamanla yüreğimi katılaştırdığı için..
Sevgilerimle
harika bir şiir kardeşim hep korkarız ve korktukça başımıza gelir yüreğine sağlık
anı olarak kalırız ve bu bizi gerçekten korkutur sonrada anılarımıza uzaktan baktığımızda güldürür..
güzel bir konuya temas etmişsiniz çok güzel.
çok güzel bir şiir daha okudum.çok iyi
söyleyemediklerimi söyleyememe
bir anı olarak kalma korkusu.
her ilişki sonunda anı olarak kalırız bu o an için bizi üzer ancak sonra çok güleriz olanlara ama hakikaten güzel bir anlatım.
anılardan korkan birini daha buldum:)ne güzel.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta