Korkuyorum Şiiri - Ercan Gencer

Korkularımla yürüyorum karanlıkta,
Sense karanlığı hiç bilmeden gidiyorsun.
Siyahın gözlerime verdiği elemi
Ne kadar silsem de bitmez ki
Kabullenemiyorum her zaman olamaz gece
Sabaha kavuştuğumda hayaline uzanırım belki

Bilmelisin sensiz nefes almak istemiyorum
Hep senin yanında olmalıyım
Bilmelisin arkadaşlarımı sevmiyorum artık
Hepsi birer yalancı,
Senin benimle uyandığını görmeyi çok istiyorum
Biliyorum sus diyeceksin, hayalperest diyeceksin

Yanarım ama nafile yüreğim sızlamakta
Biriciğim nerede sıcaklığın
Üşümekte ellerim sakın bırakma
İçimdeki soğuk kışta yanlız bırakma beni
Sevgilim neden neden her yer karanlık
Nerede hayallerim? nerede güneşim?
Aynalarda neden göremiyorum kendimi
Neden ısıtmıyor bedenimi kanım
Neden sevdiğim neden
Neden içimi sensizlik korkusu sardı
Nereye gidiyorsun, gitme ne olursun
Yüzümde sensizliğin hüznü olmasın

Ağlayamıyorum artık
Gözlerime mühür vurmuşlar
Konuşamıyorum artık
Dilimi koparmışlar
Herkes görmemezlikten geliyor beni
Tanıyan yok sanki beni küçük dünyamda
Hiç biri umrumda değil
Tek isteğim ve hayalim
Seninle olmak her an

Son güzüm olmayacak bu güz
Yürüyorum sevdiğin kuru yapraklarda
Hayallerimle, sana aç kalbimle
Sana koşuyorum
Görüyorum artık seni
Kolarını açmış bekliyorsun beni
Bağıra bağıra geliyorum sana
Seni seviyorum...

Sen şimdi mışıl mışıl uyuyosun,
Ben hep seni düşünüyorum.
Şimdi ağlıyorum,
Yanında olamadığıma.
Sen rüyanda beni görmelisin,
Kalbim gülüyor aslında,
Kalbinin anahtarı ellerimde.
Sesim üzülmüyecek,
Sesinle karıştığında.
Gözlerimde mutluluklar olacak,
Gözlerindeki ışığı görünce.
Şiirlerimde hüzün olmayacak,
Aynı şiirleri okuduğumuzda.
Hayallerim gerçek olcak,
Aynı haylleri kurduğumuzda.