Gece çöktüğünde yalnızlıktan korkuyorum
karanlığın, penceremden bakışını görmekten,
yıldırımların, her çakışında yatakta büzülmekten,
korku anında Allah'a yakarışı unutmaktan korkuyorum
bir gün sahipsiz kuytu bir köşede ölmekten,
ateşler içinde yanarken ya da nefessizken,
uzanacak bir ele hasret gitmekten korkuyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ensar bey!
Bu güzel şiirlerinizi bizlerle paylaştığın için pek çok arkadaşım gibi ben de kendimi şanslı hissediyorum.Teşekkürler.inşallah kalemini boyası hiç bitmez.merak ediyorum NFK dan etkilendiniz mi? (etkilenmemek nemümkün)ben de onun şiirlerini okurken kendimi uzak, bilmediğim bir şehirde, ucuz bir otelin odasında yalnızlığını görüyorum.
saygılarımla...
korkuyorum şiiri insanı sarsıyor.daldığımız hayal aleminde kendimize nasıl geleceğimizin gizli ve güçlü sinyallerini veriyor.hayatın kendisiyle yüzleşmesi yoksa korkulara yatmak ve yaslanmak mecburiyeti hasıl olacaktır.bize uçurumları gösterdin şair, sağol...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta