Korkuyorum Şiiri - Nurgün Şallı

Nasılda beynimde büyüyor uğultular
her nefesimde bir karamsarlık
Hani bir kere olsun sevdiğini söyle demiştin ya!
Her söylemek istedigimde
Birşeyler koptu yüreğimde,
Geçmişe dair....
Yitirilen yok olan yüzler
Bir adım geldikçe sevgiye,
İçimde bastırdığım acılar
On adım geri gitti
Hep korktum bağlanmaktan
Korktum duygularımı acığa vurmaktan...
Ne zaman düşünsem seni
Beynimde kazınan o an
Geliyor gözlerime ve korkuyorum...
Bir kez daha kaybetmekten
Bir kez daha acı çekmekten
Aslında azılı bir yara içimde
Bir türlü kapatamadığım
Bir trafik kazası unutulmayan
Bir deniz macerası
Dalgayla yok olan
Ve ardında kalan diz boyu
Acılar içime akıttığım gözyaşlarım....
Sevmediğimden değil inan,
İçimde bastırdığım acılarım var.
ve yoruldum artık hep,
Güçlü olmaktan,
Sürekli hayatı dengelemekten
Acılar mı beni sürüklüyor
Yoksa ben mi acılara koşuyorum
Nefesim yetmiyor artık
Haykırmaya.....
Her kendimi aradığımda,
Aynadaki yüzün bana mı
Ait olduğunu düşünmekten
Gerçekleri yüzüme vurup
Yok olanları kabullenmeye
Çalışmaktan yoruldum
Ve korkuyorum sana sevgimi
Anlatmaya ne zaman
Sıcağını hissetsem
Birşeyler geri çekiyor beni
Affet aslında çok seviyorum seni...
Gökyüzündeki yıldızların
Amansızca kayıp karanlığın
Kuytularında kaybolduklarını
Gördükçe içimdeki
Fırtınaların nasıl bir acıyla
Yüreğimde estiğini
İsyan edip her doğan yeni güne
Merhaba demeden,
Yok olanları düşündükçe
Korkuyorum seni sevdiğimi
Söylemeye Affet