Bir ses mi duydum gecenin içinden,
Yoksa kendi kalbimin yankısı mıydı inceden
Karanlık yalnız değildi,
Hecelerimiz doğuyordu aynı nefesten.
Pencereden süzülen ay ışığı bile ürkek,
Rüzgâr bile temkinli esiyor perdeme.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta