Korkular Şiiri - Metehan Bilmem

Hayatında bir yığın insan olsada yalnızsın aslında
Ama sen bunun adını koyamasın
Başada öıkamasın yalnızlığınla
Sen duvarlarla konuşamasın usata
Kendini acımasızca eleştiremez
Yerden yere vuramasın iç dünyanı
Sen korkularınla yüzleşemesin korkarsın korkularında
Sabahı bekleyen saatlarde
Sabahları yalnız uyuyamasın sen
bir ten ararsın hep
Ve o ten için hercarsın
Hayatının en güzel yıllarını
Sen özgürlüğü bedelsiz istiyorsun dostum
İşte tam bu noktada
Yalnızlık uymuyorsana
Yalnızlıktamamıyla kendine güvendir usta
Kendi kendini eleştirmek,
Kendi kendinle konuşmak,
Kendini yargılamak,
Kendini anlamaktır aslında.
Sen sesizliktende korkarsın biliyorum.
Gece yarısının ötesinde yoksun sen
Saattin sabahı hatırlattığında
Kim bilir kaçıncı mutluluk rüyasında bulursun kendini
Ve sen bana aşkı bulamadığından yakınıyorsun
Ne zaman karşılaşsak
Sen aşkı bulamasın usta
Kıytırık derinliği olmayan,
Mantığın her zaman en önde yer aldığı
İlişkiler düşecektir senin payına
Çünkü aşk yalnız gezer ve ancak
Gece kadar ıssız kalplere sızar