hüzünle bezeli sözcüklerden arınıyorum
gizemli derin yaz mutsuzluklarına seslenirken
kabullenilmemiş yalnızlığındaki
acından damıttığım bu ölüm serinliğine alışık
gözlerindeki sönük bu yaşamak istenciyle tanış
ve çocukluktaki yağmur sıkıntılarıyla geliyor
nedense hep yanıtsız gidişin...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
hiçbir şeyin anısı kalmıyor aramızda
canlılığını zamansızlığına borçlu olmalı
gülüş filizlerinin demli buğulanışları
bir tek sen misin ki böylesine anlamı değişmeyen
hastalıklı güzlerin tekrarına döndüren ömrü
göğsü dağ kayıplarına duyarlı bir yetişmek olmalı bu
sana ulaşmak dürtüsü...
...........
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta