İnsanlar değil,gece korkuyor insandan.Her yerde bir figan,küfürler deliyor izzetinefsi.Kaç can ölüme tutsaklığı yaşıyor,kaç el giriyor mazlumun koynuna ve kaç göz bakıyor uykudayken bile karanlığa.Islanmış çarşaflarda ölü ceninler dönüp bakıyor Tanrı'ya..Tanrı ağlıyor utancından...Asyacan Nermin Devrimci...
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Devamını Oku
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta