Göster bana ey sevgili o menekşe yüzünü
Bu hasretlikle garip aklım aldırmaya korkarım
Ol bülbül sesi mi acep duysam sözünü
Utanıp yerden başım kaldırmaya korkarım
Dertlerim boşanır durur o saklı yuvasından
Rûhum tenden geçer; yoook geçmez sevdâsından
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var