Korkabilmek gecenin karanlığının ayı boğduğu anda bile.
Yaşamı kavrarken ellerim habersiz,
Yalanlar söylerken kendi kendime.
Suskunluğum senden değil korkmassan eğer;
Korkabilmek yaşamın parçası içimde.
Sırtındaki kamburdur ahvalini söyleyememek.
Yoksa kitlenmiş gibi mi dilin seninde.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
aşk üzerine yazılmış şiiriniz için teşekkürler manoli bey
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta