Korkabilmek gecenin karanlığının ayı boğduğu anda bile.
Yaşamı kavrarken ellerim habersiz,
Yalanlar söylerken kendi kendime.
Suskunluğum senden değil korkmassan eğer;
Korkabilmek yaşamın parçası içimde.
Sırtındaki kamburdur ahvalini söyleyememek.
Yoksa kitlenmiş gibi mi dilin seninde.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




aşk üzerine yazılmış şiiriniz için teşekkürler manoli bey
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta