Kor Sevdam!.... Şiiri - Döndü Dülger

Bir bilsen nasıl isterdim yanında yaşlanabilmeyi,
Gözlerinin içinde dönülmez bir sefere çıkıp,
Nasıl isterdim yılları seninle devirmeyi.
Zor sevdam, kor sevdam, yandım ama tütemedim ben.

Gözyaşlarımı kuruttum, nefesimi tuttum yanında,
Söyleyemedim aşkımı, kan yutup sustum karşında,
Ağarttım saçlarımı, kör ettim gözlerimi uğrunda,
Zor Sevdam kor Sevdam yandım ama tütemedim ben.

Aşk kelamını yasak ettim dilime, küstürdüm hayallerimi,
İmkansızlık zehriyle karaladım, gömdüm aşk defterimi,
Karşı koyamadım kadere, sonunda ateşe verdim kalbimi,
Zor Sevdam, kor sevdam, yandım ama tütemedim ben.

Yüreğinde ikinci baharı buldum diyemedim ben.
Seninle yeniden küllerimden doğdum diyemedim ben.
Solmuş bir canla seninle meşke daldım diyemedim ben.
Zor Sevdam kor Sevdam, yandım ama tütemedim ben.
Aşkının narıyla öldüm de, seviyorum diyemedim ben...
Döndü Dülger