Bazen düşünüyorum da…
Kuyuya benzetiyorum hayatı.
Dibini göremediğim
O kör kuyuya!
Bazen unutuyorum da…
Doğduğum günkü feryadı,
Sen içerdeyken ben
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularında çiçek yetiştirdim
Devamını Oku
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularında çiçek yetiştirdim
Hayatı sürekli dibe doğru inen bir kör kuyu olarakta düşünebilirsin..
Sürekli yukarı uçan, ahirete doğru giden bir yolculuk olarakta düşünebilirsin..
Bizi üzüntü verir. Diğeri bilgi ve bilinç kazandırır diye düşünürüm hep..
Ama her iki halde de, dışında değiliz ki içine düşelim/yükselelim. Zaten hayatın içindeyiz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta