Bir şehir kuruyorum göz bebeklerinde,
Adını Konya koyuyorum,
Konya bakıyorsun gözlerimden içeriye!
Seni seyredebilmek için çıkıyorum,
Bu şehrin en yüksek yerine!
Seni çekiyorum içime,
Konya kokuyorsun….
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
