De bana her pırıltısını kalbinin güzelliğinden alan göçmen
Her damlasını susuz kalacak sandığı topraktan öte nehirlere
De bana vaktiyle kendi evini gün şafağından ve uykusuzluğun
Kaçak
En gözdesi özbebeğinden
Gün aşımı küçük evciliklere seriliveren ışığıyla kandıran
Başı çiçek çiçek kalabalık, yalnızlıkları hatır gönül derdeşen
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta