Köleler Ağlıyor Kirli Mezatlarda

Alnımızda biriken kara lekeleri okşuyor güneş
Sitemli yüreğimizde nicedir nefretin taşkınları
Suskular kaynatıyor kara kazanlarda analar
Mezatlarda köleler ağlıyor, göğsümde ölüler

Torba yasalarla kandırıldık, bölündük içimizde
Sessiz sürülere döndük, kaybolduk derinimizde
Duyargasız cesetlere döndük, sızdık kendimize
Sessizliği benimsedik, hapsedildik hücrelerimize

Yangın yeri ülkem, korkar olduk biz gölgemizden
Sarılacak dost kalmadı, sürüler geçer bölgemizden
Lokmamızda yabancı eller, medet umulur sevimizden
Karanlığı ısıtmıyor güneş, kıyamet kopar nefretimizden

Bu sırlar gezegeninde başlar ağır gelir artık omuzlara
Derin bir iç çekişe dönüştü yaşamak, karıştık acılara
Korkular ekiyoruz her gün, kanla sulanan topraklara
Gözyaşımızın yırtık ağlarından lanetler salıyoruz sulara

Tuttuk devinimsiz günlerin ellerinden, yarınımız meçhul
Efsunlu sürülere dönüştük, tilki çoban olmuş, koyun kul
Yalanların ahir cehennemine tıkıldık, bize sunulanlar zul
Sarıldık kahırlara ey halkım, bilinmez bu derde ne makbul