Vizesiz girdiğin bu yürek,
Vefalı bir şairin sarayı unutma!
Bu adamın sevgisi son nefese kadar,
Hevesini boğazında kurutma!
Sanma, gelir-göçer bir sürek,
Karşılıksız duyguları kanatma!
Bir tutam sevgiye ruhunu adar,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
