Kolay Ve Zor Şiiri - Huban Asena Özkan

Kolaydır noktaları koyup bitirmek,
Zordur söze başlamak...
Çünkü her başlangıç,
Bir cesaret nehridir ki
Kaynağı yüreğin en derin mağarasından fışkırır!

Kolaydır kendini aldatmak,
Çürümüş bir sandık gibi
Açıp kapattığın sahteliklerine alışkınsın çünkü...
Zordur gözlerini kırpmadan
Kendi gerçeğinin kuyusuna bakmak!
O kuyuda gördüğün;
Sadece yüzün değil,
Ruhunun çırılçıplak aynasıdır...

Kolaydır "seni seviyorum" demek,
Rüzgâra savrulan bir yaprak misali
Zordur o sevgiyi taşımak;
Her an, her nefeste, her darbede...
Taşımak ki:
Sırtında bir dağ,
İçinde volkan,
Gözlerinde fırtına varken
Yüreğinde güneşi tutuşturmaktır!

Kolaydır ölmek,
Hissizliğin pamuk yorganına sarınmak...
Zordur yaşamak:
Yalansız,
Bir çınar gibi dik,
Onurlu,
Bir kartal gibi yalın,
Özgürce,
Bir nehir gibi sınırsız!

Ve hayat,
"Kolay" ile "zor" arasında gerilmiş bir yaydır –
Okunu atan değil,
Gergin yayda duran cesarettir asıl zafer...
Çünkü kolay olanı seçenler unutulur,
Zoru seçenler ise;
Şiirin mısralarında, insanlığın belleğinde yaşar!