Kokun kokun kokun
bir sonbaharda karşıma dikildi
acımasızca ve bomboş baktı yüzüme
beni tanımadı
ya da tanımazlıktan geldi ama
ben soluk soluğa kaldım
bir akşam balkon demirliklerinde
kokun kokun kokun
nefsi müdafaada bana bıçak sapladı ama
ben ona sarılırdım
kırk koku daha olsa da üstünde
Kayıt Tarihi : 4.8.2024 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!