Kim bilir, belki de sustuklarım hata... Avazım çıktığınca bağırmak lazımdı belki... Korkak bir kedi gibi, saklanmaktı yaptığımız. Yağmur ıslatıyordu aşkımızı, yüreğime değiyordu birbirimizin gözyaşları...
Arınmaktan korkuyorduk biz. Temizlenip birbirimize ait olmaktan, inanmaktan kaçıyorduk. Yalanın yelesi savruluyordu ellerimizin arasında, rüzgar estikçe kokuyorduk, kokluyorduk...
Çok güzel kokuyordu yalan...
Sen çok güzel kokuyordun sevgili...
Ellerimde kaldı kokun. Sana ilk söylediğim cümleyi, hatırladığını biliyorum.
Seni sevmem için, kokun kalmalı üzerimde...
Kaldı sevgili, kaldı...
Hatta ben ondan önce sevdim seni...
Kayıt Tarihi : 8.1.2012 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)