kimseye dokundurtmadı göz yaşlarını
bir balık gibi ıslattı kendi fanusunun suyunu
toprağa düşen bir iki damlanın içine kum karıştı
yanağından süzülüp çenesinde birikenleri
yeşil kazağının koluna sildi
onlar orda kaldılar birkaç an...
hiç ağlamasa çok ağlamıştı
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta