kimseye dokundurtmadı göz yaşlarını
bir balık gibi ıslattı kendi fanusunun suyunu
toprağa düşen bir iki damlanın içine kum karıştı
yanağından süzülüp çenesinde birikenleri
yeşil kazağının koluna sildi
onlar orda kaldılar birkaç an...
hiç ağlamasa çok ağlamıştı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta