Köklerin Derinliği Şiiri - Seyrani Göl

Görünmeyen savaşlar var
toprağın karanlığında;
gözlerin erişemez oraya,
akıl anlamaz
sessizliğin içinde
bir kargaşa kıvranır,
köklerin kendi içinde tuttuğu sırlar gibi.

Adım bile atmadan
yeni hayatlar düşer toprağa.
Bilmezsin;
karanlığın kalbinde
fırtınalar büyür
çığlık atar, ama duyamazsın,
çünkü gürültüsüzdür bu isyan.

Ben de öyleyim;
görünmem, duyulmam,
ama varlığım
bir sır gibi işler derinlere.
Köklerim;
dilime düşmemiş cümleler,
kalbime gömülmüş yüklerle
sessizce uzar içimde.

Zamanın acı rüzgârları
eğmeye kalksa da beni,
yıkılmaz bir sükûtla direnir içimdeki kök.
İşte tam da bu yüzden
konuşmam bazen
çünkü bazı acılar
kelimeyle değil,
kökle taşınır.

Her sustuğumda
bir fidan değil,
bir orman olurum içten içe.
Görmezsin;
çünkü toprak gibi
içimde büyür her yara,
ve her yara
seni taşımayı öğrenir sessizce.
S.GÖL