Kollarındı boğaza sarıldığın,
Bir yalnızlık şiirinin adı,
Senin adın...
Dokunulmamış ellerin yazıyor şiirlerini,
Bu yüzden senin adın Kızkulesi...
Birkaç kayığın taşıdığı kalabalık,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiirin güzel bir anısı olsa gerek...
'kızkulesi' ne dertleri dinler haşmetiyle duyguları ile denizden... tebessümle bakarken taş yığını dediğimiz aslında her zerresine sevda işlenmiş , birçok yüreğin gözlemleri rüzgarla değerken...
'kızkulesi' hayranlığımın ötesi o kayalıklarda izlerken yüreğimden dökülüveren renklerimin dili...
teşekkürler dostum paylaştığınız için...bir anda gecelerin zifrinde o kayalıkların üzerinden savuru verdiniz yüreklerimizi ...
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta