Kızımın Annesine Mektup

Canım merhaba...!
dile kolay tamı tamına,onüç yılı geride bıraktık,
beraber dolu dolu.
tanışmamızdan sonra,dört kocaman yıl bekledik,
nikah memuruyla tanışmak için.
sen,bembeyaz gelinlik,bende damatlıklarımı giydim.
o'gece kuğular gibiydin hayatım.
onca yıl beklediğime ve,
kaşık düşmanım,can yoldaşım olduğuna değdi canım.
doksanbeş sonbaharı ve yirmibeş kasım,
öyle bir mutluluk,tarfsiz bir duygu,
ve sevinç yaşadık beraberce.
bana dünyaları verdin,canından bir parça.
kızımızı hediye ettin bana.Allahıma şükürler olsunki
bize bu mutluluğu bahşetti.
enzor günlerimde dahi,hep yanımdasın,
üzüntülerime ortak,sevinçlerimde yaren oldun.
yalnız değildim yanında,herzaman dost,yoldaş oldun,
işte seni bu yüzden,samimi,sevgi dolu,
ihanet nedir bilmeyen,sadık temizbir kalbin olduğu için
çok sevdim birtanem.
ve yaradan ömür verdiği sürece seni sevmeye,
devam edeceğim.
üzüntülerimide paylaştın,sevinçlerimide,
herzaman yanımdaydın baki.
zaman geldi üzdüm seni,unuttuk bazen sevinçleri.
ama sen,hep sevdin,sevdin beni.
buğulu kara gözlerinden,yaşlar süzüldü bazen,
sen ağladın kadınlık içgüdünle,yaben?
benimde belki gözlerimden yaşlar süzülmedi,
lakin!
duygusal yüreğim,ciğerim ağladı sessizce.
kolum kanadım kırıldı,nekadar belli etmesemde,
bende ağladım,seni gözü yaşlı her gördüğümde.
Canım!
seni ilk günkü gibi seviyorum,saf yüreğini,
kara gözlerini,gülüşünü,nefis yemeklerini,
birtanemiz kızımız İrem'İ ve onun cadalozluğunu
seviyorum.
ama,şunu bilmeni isterim,ben seni,sen olduğun için,
seviyorum.
Sevgili eşim,hayat arkadaşım,can yoldaşım,
AŞKIM! SENİ SEVİYORUM...!