Kulaklarım çınlıyor, geceyle gelen sesle
Gülümsedim bir anlık, umutsuz bir hevesle
Kızılırmak karşımda, bilinmeze akıyor
Bir lahzacık ötede, sanki beni yakıyor
Yalnız benim kimsesiz, birde sen Kızılırmak
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ne varsa yalnız onun; ahenk,renk, siyah ve ak
Allah diyerek akar, Allah'a Kızılırmak
HAMZA bEY!
HARİKULADE DOLU DOLU ÖZGECANDAN KUTLARIM MUHABBETLE TAM PUAN KABUL BUYURUN
SAYGILARIMLA
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta