Denizin ortasında, İstanbul'un kalbinde,
Bir kule yükselir, masalsı ve eşsizde.
Kız Kulesi derler ona, efsanelerle dolu,
Bir mitolojiye sahip, kıymetli ve giz dolu.
Bir zamanlar Zeus'un kızı, güzel bir peri,
Kız Kulesi'nde yaşarmış, hayatı serüvenli.
Ama korkunç bir kehanet onu beklermiş,
Bir yılan sokacakmış, ölümü getirecekmiş.
Peri, korunaklı kulenin içine sığınmış,
Yılandan kaçmak için, bu yere gömünmüş.
Ancak ne yaparsa yapsın, kurtulamazmış,
Kaderin çizdiği yolda yavaşça yürümezmiş.
Bir gün sevdiği adam, denize açılırmış,
Kürek çekerken, coşkulu ve sevinçliymiş.
Periyi görmek için, ona yaklaşırken,
Yılan kusarak zahirîni, onu öldürmüş gözlerken.
Peri'nin ölümünden sonra, kuleye hapsetmiş,
Bir anı olarak kalmasını istemiş.
O günden beri Kız Kulesi, anlatır hikâyeyi,
Aşkın, fedakârlığın ve kederin hikâyesini.
Bugün turistler ziyaret eder bu eşsiz yeri,
Eski efsaneleri dinler, duyar sevdaları.
İstanbul'un sembolü, büyüleyici bir anıt,
Kız Kulesi, efsanelerde sonsuza dek var olacak.
Kayıt Tarihi : 28.5.2023 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!