Çocuklar cıvıltıyla birer birer toplanır
Şimdi geçer Kız Ali damakları tatlanır
Kuru cılız yüzleri pembe pembe allanır
O günler bir zamandı şimdi rikkati kaldı
Çocuklara ekmeği heybesinden çıkarır
Bakınır ileriye bir parçacık koparır
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
İlginç....... Bir 'Kız Mehmet' te kasabamızda vardı... Hani denir ya, 'Allah'ın Adamı', tıpkı öyle biriydi...
Ne şere karışırdı, ne de söze... Genelde sokağının içinden pek ayrılmaz, kedilere, köpeklere ekmek, yiyecek verirdi...
Şiiri okuyunca aklıma düştü... Benzerlik, şiire aynen yansımış sanki...
Çok hoş bir 'gözlemdi', güzel bir şiirdi.. Bir kez daha kutlarım Arif Bey...
Arif Bey;
Geçmişe yolculuk olmuş... Anılarda yaşayan bir 'gönül insanına' vefa duygusu, şiirle yadetme güzelliği...
Yaşadığımız köyümüz, mahallemiz, kasabamız hep böyle insanlarla 'boldu, bereketli' idi... Onlar 'Allah'ın insanıydılar', gönüller kazanmaya adanmış kişilerdi... Kaldı mı böyleleri? Kaldıysa bile var mı o kişileri saygıyla anan, hürmet eden, ilgi/sevgi gösteren? Kalmadı, geçti o günler dediğinizi duyar gibiyim... Maalesef...
Duyarlı kişiliğinizi, şiirinizi tebrik ve takdir ediyor, 'tam puan+antolojim' diyerek değerlendiriyorum...
selamlar, saygılar Kardeşim'e...
Geçmişe , doğallığa özlem...kutluyorum değerli yürek sesinizi saygılarımla +10....
Bu güzel şiirinizden dolayı sizi tebrik ederim.
Kız Ali'ler, mutlaka vardır; olmalıdır... Şu mübarek günlerde hiç ekmeği, orucunu açamayacak kadar katığı bulunmayanları düşünelim... Her oruçta açlığı içimizde hissedelim... Yiyeceklerimizi de israf etmeyelim... Şiirsi bir anlamda bir ramazan yaşayalım... Şiirlerimizde ramazanı görelim...
Her dem gönlüm olursa ramazan,
Bir de düşerse tenime hazan,
Şimdi kirlerim nurda boğulur,
Sonradan hiç bozulmasın mizan!..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta