Gün, ağır bir taş gibi omzuma çöker,
Renkler solmuş, sesler uzak.
Bir gülüş maskesi takarım herkese,
İçimde sessiz bir fırtına, kırık bir şarkı.
Adımlarım yola değil, boşluğa sürüklenir,
Zaman, yavaşça siler yüzümü aynalardan.
Kimse bilmez,
Bir dalga gelip çekilse,
Ben de ardından gitmeye hazırım çoktan.
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!