Bir zamanlar, gecenin geç vaktinde küçük taşçıklar atardı insan camına sevgilinin
Anası-babası duymasa, abisi uyanmasa, köpekleri havlamasa duası olurdu dilinin
Dik alası romantizmin…
Şimdi, ana baba dünden ve kızdan haberli, ağabey kanka;
Kız 36.katta oturuyor zaten, imkân yok camına taş atılmasına;
Köpek evde ve sen karınca kadarsın onun için, gerek yok havlamasına.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta