ağaçlardan yapılan evlerden kuşlar tüter,
yapraktan bacalar,yüreği olan hiç bir şeyi sarmaz dumanına....
çantada keklik aşkların avcı bakışlarında solan nefesler,
yoncası parçalanmış dağların eteklerinde bulur kendini,
yokluğun büyüyen yalnızlıklarında sabahı beklerler....
erdemsiz aşklar yaşanmış sayılmaz hayat bahçesinde,
inancını kaybetmiş kafiyeler buluşmaz son satırda,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta