Bölüm 72: Donun Gölgesinde İlk Düğün – Sessizliğe Sarılan Sevinç
Köyde ilk kez bir düğün donun gölgesinde kuruldu. Davul çalmadı, zurna sustu. Ama kadınlar toplandı. Çünkü bu düğün, bir eğlence değil—bir direnişti.
Gelin yürürken donun gölgesi eteğine değdi. Ve o an, bir kadının değil—bir halkın geçmişi yürüdü.
Kadınlar halay çekmedi. Ama taşların üstünde ayak izleriyle bir türkü yazdılar.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta