Kar taneleri düşerken sessizce,
Zamanın sonsuz tekrarında eriyor gibi.
Çınarların dalları ağır, gökyüzü gri,
Ama Ali, Gül’ü bekliyor her şeyin ötesinde.
Belki aşk iradenin oyunu,
Bizi kendi sahnesine çekip unutturur varlığı.
Lakin burada, kışın tam ortasında,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta