Herkes tanıyordu beni…
Uğursuz dedikleri kara sokak kedisinden
Yalnız ve üşüyen sokak lambasına kadar…
Meğer ne kadar çirkefmiş bilinmek,
Adileşiyormuş insan, basitleşmekten alıkoyamıyormuş kendisini…
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta