gözlerimin alaca karanlığa bakan kısmında;
yıldızların gökyüzündeki raksını seyreden, çölün ortasındaki bir yolcu gibi bekliyordum olacakları.
kimsesiz, sessiz ve düşe-geldiğim bu boşluklar girdabında sürükleniyor ruhum...
sonsuz bir girdabın esiriyim.sonunu görecek kadar uzun yaşayamam elbette.
tabi ki gözlerim, gereken ihtimamı göstermeyip zamanla güç kaybedecek.
ve kapanacaklar...
yıldızlar ve ay, matemlerinin son çeğrek döngüsünü tamamlamak üzereler.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta