Gecenin koynunda gördüm seni ilk kez,
Loş bir ışık yanıyordu gözlerinde.
Zeytin karası bakışların bir mızraktı.
Papatya desenli gülüşlerin vardı.
Çok uzaktın, bir o kadar da yakındın bana.
Bir nefeslik mesafeydi aramızdaki yitik zaman.
Küf kokan, körkütük gecede başladı içimdeki yangın.
Islak kaldırımlarda yürüdüm, iliklerime kadar ıslattın beni.
Gördüm, ay gibi üşüyordun gecenin koynunda.
Bakışların gözlerimde, gülüşün yanağımda,
Ilık nefesin dudaklarımda kaldı.
Sonra kuyruklu bir yıldız gibi aktın geceye,
Benim uslanmayan deli gönlüm,
Durma sakın, köpüklü mavi okyanuslara koş.
Ali Aydın
2003-Mart
Kayıt Tarihi : 24.11.2003 17:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!