Yıllar önceydi kirve!
Bir sonbahar sabahıydı; onu ilk gördüğümde.
Vakitlerin dar olduğu, hüznün acıyla boğuştuğu zamanlardı.
Boğuk bir sesi vardı.
Konuşurken sesi titrerdi.
Gözleri hep doluydu.
Yüzbaşım, garajda nöbet tutarken
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Devamını Oku
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta