Tutkuyla sarıp, hüzünle çözerek
Günün aydınlık yumağını,
Bir sabır tezgâhında
Dolanır alışkın parmakları.
Uzanır sessizce bozkır.
Kımıltısız nakışları.
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Devamını Oku
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Bir an için daldım şiirin nakışını ördüğü tezgahda duran el işine. Ne kadar da güzelmiş ilmekleri.
AÇIKÇASI BEN BİŞİ ANLAMADIM...ANLADIĞIM SADECE HAVADA UÇUŞAN KIRPIK YÜN PARÇALARI..HALLAÇ MI ACEP ARKADAŞ :))
Her an binler faaliyet sergilenir zeminde,
Ne erkendir ne de geç, olur her şey deminde.
Yaptıkları faaliyet birer fiili duadır,
Gördüğünde onları, usulcacık;'amin' de!
Şair arkadaşımız yer yüzünde olan her günkü binler acip faaliyetlerden bir ikisine değişik bir üslupla temas etmiş.Hoş ve lüzumlu bir husus.
Çok teşekkürler eder, hayırlı çalışmalar dileriz.
saygıyla anıyoruz.
namık cem
vasat bir şiir..
2 Temmuz kurbanlarının daha ahenkli şiirleri de var..
bari sahip çıktığınız davaya özenin...
Eee?
Hayal dünyasında hoş esintiler var da,
Nereye çıkıyor?
Bu adresle yol bulunmaz.
Yine kendimi buluverdim iki mısra arası...
Yüreğinize sağlık :)
Bu şiir ile ilgili 47 tane yorum bulunmakta