Senin kırmızı patiklerin vardı. Onların hayaliyle yaşar, rüyalarında onları dokurdun.
Bir veya iki çocuğun olacaktı senin. Patiklerini sen örecektin beni beklerken. Ben hep
erkenden senin öpücüğünle uyanacak ve senin ellerinle benim için hazırladığın çayı
içecek ve kahvaltımı yapacaktım.
Sen beni yine kapıdan öperek uğurlayacaktın.
Ve ben her gidişimde seni seviyorum diyecektim. Beni gündüzleri iş yerimden birkaç
kere arayacaktın. Biraz birkaç laf edip kapatacaktın. Ben iş çıkışı her gün bir karanfil
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta