Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kırmızı pabuçlar...Kocaman kadın oldum nicelerini aldım ama hiç birisi 11 yaşımdaki kadar kalmadı aklımda..Şimdi bile gözümün önüne ilk onlar geldi üstelik daha dün yeni bir tane almıştım..
Bilekten bağlamıydı..Rugan parlak derili..Ve ben bir başka daha istemiştim istememiştim de canım teyzem gözlerimden anlamıştı..İkisini birden alıvermişti bana..Ve o babamsız geçireceğim ilk bayramımdı..Yine de pabuçlarımla değil babamla uyanmak isterdim bayram sabahına..
beni çok eskilere götürdünüz...Çocuğun kalbinde kırmızının izlerine...Şimdi bir babamı, bir kırmızı pabuçlarımı birde canım teyzemi istedim yanımda ama malesef imkansız...Hiç birisi fiilen olamayacak artık yaşamımda..
Sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta