kırmızı kibritin alevi
rüzgarlar boğuntusunda
savruldu sokaklara
...
deniz kıyılarında
sigara yakacaktık
gönlümüze göre davranacaktık
...
dumanı insanı boğardı
hüznü beni
...
yalnızlığım bir üst aramasında
hayata ihanetten yargılandı
...
kalan son kırmızı kibrit
yenildi karbona
....
Kayıt Tarihi : 7.6.2017 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!