Sosyal paylaşım sitelerinden birinde tanıştılar Naciye ile Hasan.. Kastamonu nere, Antalya nere..
.İşte o gün o meşum gün.
Yağmursuz duru bir sonbahar günü..Hasan binip geldi şehirler arası bir otobüse sabah erkenden.
İlk görüşüydü Antalya''yı, nemli ve sıcaktı kendi memleketine göre..
Evde özürlü kız kardeşi, dul ve sinir hastası annesi Sebahat, onun oto yıkamacılığından getirdiği bir kaç kuruşa muhtaçlar..
Facede resminin kenarında iş yeri sahibi yazısı, birde kızıla çalan sarı saçları çekmişti Naciye''yiyse Hasanın...Oldum olası değişik tiplerden hoşlanırdı.Zengin babanın kumral vasat kızı.
Gönlü yücelerdeydi ama onun özlem duyduğu tiplerde ondan fazlasını arıyordu,ah keşke para herşeye kadir olsa olamıyordu işte neylesin...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
