Kırmızı kar Şiiri - Yorumlar

" Ne zaman birdaha görüşürüz?" Dedi.
" Kırmızı kar yağdığı zaman" dedim.
Gözlerindeki yıldızlar yere düşmüş gibi yüzüme baktı öyle; anlamıştım; bana söyleyecek çok şeyi olduğunu ancak artık iki kelam edemeyecek kadar zihninde belki de kalbinde bizi o kadar bitirdiğini... Belki de geçen vakitler yormuştu onu ; beni bekleyerek geçirdiği o zamanlar... Ne diyebilirdim ona ? Öyle söylemek zorundaydım bilmiyordu belki de o da anlıyordu beni ; görüşürüz desem muhtemelen yalan söylemiş olurdum ; ne de olsa artık onunla aramızda yalanlar yoktu ; yalanı geç ; doğrular neydi bile bilen yoktu.
Aramızdaki herşey bittiği zaman; birbirimizi kaybetmemek uğruna birbirimize söylediğimiz yalanlarda bitmişti. Beni kaybederek o mu kazanmıştı mutluluk dolu bir yaşamı bilmiyorum; yada ben onu ömrümce hayatımdan silerek ne kazanmış olabilirdim hiç bilmiyordum. O an düşündüğüm tek şey; oradan çekip gitmekti ; ölen hatıralar dirilir miydi ki aramızda ? Biz iki yabancıdan ötesiydik onunla ; birbirlerine yüz binlerce kez veda eden iki ölü insan ve en çok kimsenin bilmediği; duymadiği ruhların derinliklerinde...
Belki de ; Tanrı bile istemiyordu onunla birdaha görüşmemizi ; öyle ki son buluşmamiz bile binbir türlü aksilikler sonrası olmuştu. Birsürü engel ; birsürü yollar ...
Hiçbir yol varilamayacak kadar uzun değildi elbet ; ruhların yolu birbiriyle kesişseydi evvelden...
Benim onunla olan savaşım bitmişti artık ; en çok kendimle bitmez sandığım bir savaşa girmiştim; bir hayatı geri kazanmak uğruna içimde ne yenilgiler yaşamıştım oysaki bilseydi ...