Bir gülüşle saklanır mı içimizdeki yangın?
Ceketimizde yamalar, avucumuzda unutulmuş şekerler,
Sokak lambalarının altından geçerken
Kendi gölgemize basıyoruz.
Öğrendik:
Kahkahalar, gözyaşlarının şapşal kardeşi.
Ve her palyaço biraz çocuk kalır içinde,
Biraz da büyümekten yorulmuş.
İçimizde eski bir sirk,
Sahne tozuna bulanmış düşler var.
Bir alkış istiyoruz belki,
Belki de sessiz bir elveda.
Kayıt Tarihi : 17.3.2025 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!