Bir gün ansızın çaldın kapımı
Hafif bir çınlamaydı sanki
İlk başta anlamadığım
Sonra kalbime aldığımda fark ettiğim
Sevgi ne demek
Mutluluk ne demek
Açlıkla tokluk arasındaki araftayım sanki
Bir yanım suskun
Bir yanım tutkun
Sessiz kalmak mı haykırmak mı
Kabullenip baka kalmak mı hayat
Yargılar mı endişelendiren
Oturdum yine kendimle baş başa
Bekledim gelir misin diye
Kocaman hayata sığan küçücük önceliklerdi
Nerede olmak istersen olduğun yerde
Önem verdiğin noktadan koşan bir sesle
Bilemedim ki benimdi yalnızlığım
Bu işte bir yalnızlık var
Gözlerine bakmak gibi ufukları görmek
Engin dağları aşmak gibi
İçimdekileri tel tel dökmek
Yine kendi içime dökülmek
Bu işte bir yalnızlık var
Bu şehrin sokaklarında izimizi bırakmak
Her köşesinde geçerken bizi bulmak
Ellerini tutup yürüdüğüm sokakların sesi
Gözlerine bakıp öptüğüm dudaklarını nefesi
İnsan bulmak ister mutluluğu ömrü boyunca
Yetinmeyi bilmekti seni sevmek sanki
Uyanır insan sabahlara mutluluklara
Bir duş alır sıcak soğuk yada ılık
Başlar gününe kendi içinde kendine bakarak
Saçlarını tarar kendine bakar güne merhaba diyerek
Sıcak bir günaydın sırası gelir insana
Sevdiğinden gelecek bir sese bir mesaja
Gecenin karanlığının tam ortasındayım
Saat vurmuş gecenin tam yarısına
Tek tük yoldan geçen arabalar
Hışırtısının içinde kaybolduğum cırcır böceği
Karanlığa havlayan bir köpek tınısı kulaklarım da
Gökyüzün de gözüme çarpan yıldızlar
Düşününce geçen zamanı
Anlamıyor ki insan kendinden gideni
Gelir mi hiç diye soruyorum
Hayır diyor içimdeki ses bana
Zaman diyerek bakıyorum
Aklımdan geçenlere
Baharın gelişi içimde tutkun
Sevişim seni her seferin de
Melteminde kaybolduğum esinti
Yaprakların yeşermesi
Güneşin doğuşu bulutların sarışı gökyüzünü
Yağmurların yağmasını beklemek
Seninle
O AN
Bir bakışta buluşmak
Kısık bir ses tonunun çağrısını almak
Gecenin karanlığında kendimi bir anda sende bulmak
Belki de gördüğüm hissettiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!