Nehir kıyısında yapayalnız kırlangıç…
Suyun çekilmesini bekliyor…
Bir kaç küçük böcek niyetiyle…
Karnına taş bağlıyor…
Boy veren buğdayların karanlığında serinliyor…
Yere düşen daneleri çitlerken…
Toprağa belenmiş tüylerinin nemi…
Yaz sıcağında üşütüyor…
Kuru toprağı çürüten nem…
Reçberi düşündürüyor…
Yas tutmaya ramak kala…
Makina seslerinden irkiliyor...
Huzurlu toprağa bulanmışken…
Bu ne şans!..
Yuva yapmış topraktan…
Mağara oyuğunun ateşten tenine…
Mecburi katlanacak…
Kavuruyor yaz güneşi kayayı pişirken…
Alnı sıcaktan çatlayacak…
Hasat zamanı traktör patırtısından…
İlmek ilmek dökülüyor günahları…
Patozun içine akıyor…
Suya uzak kurumuş dalları batıdan...
Esiyor serin nazlı nazlı…
Kurumuş toprağın harç tutmaz yapısı…
Sabrını zorluyor kaderin cilvesi…
Methiye dizerken…
Yusuf Mansız
Kayıt Tarihi : 21.1.2019 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama bereket ve geleceğe ağıt olmuş.
Kutlarım Yusuf Bey Güne Düşen Şiirin için.
şaire ne anlattı diye bakılmaz nasıl anlattı diye bakılır.
şiirde ki ögelerin hepsi birbirinden göz alıcı biraz nakış ile göz kamaştırır bu kumaş.
.
Esiyor serin nazlı nazlı…
Kurumuş toprağın harç tutmaz yapısı…
Sabrını zorluyor kaderin cilvesi…
Methiye dizerken…
TÜM YORUMLAR (7)