Kırk Şiiri - Zeynep İrem Akyazı

bir bir dökülüyor kelimeler kalemimden
bu bahar sonuncusunu aratmadı hüzünden
bir parça sevinç görsek kanacakken
parçalı bulutları taşıdık gözlerimizde
bir daha sevebilecek miyim bir gülü dikenine rağmen
bir daha parlayacak mı gözlerim en içten
bir anda sesi yükseldi göğün
bana karşı çıkmaya hazır beklerken
korkuttu beni çehresi
oynattı yeri yerinden
gerçek aşk değildi bu
kim kime yapardı bunu severken
içimden yemin ettim otuz dokuz kez
artık seni sevmeyeceğim