Huzur sokağının tenha ikliminde bir kir miydim?
Bilsem ki ölüm var, hiç kendime gecikir miydim?
Benden tükenen şanlı tükeniş, tüketen kanlı tükeniş
Tükene tükene yoklukta birikir miydim?
Rüzgara efsun katan fırtına, bereket kaynağı kuraklık
Kiri damıtan aklık ve kirden çoğalan berraklık
Günahları giyinmiş saflık, bir de beyefendi alçaklık
Bunlar bende olmasa kendimi tüketir miydim??
Kilidi bende olanın anahtarı kaf ardında saklanır
İnsanım, fakat insanlığım laf ardında saklanır
Saklı olan masumluk, kendisine vardığımda saklanır
Masum olsam zehrimle şifaları kirletir miydim??
Kara yılanın içi temiz, benim dışım ya
Yolum yol ama, nefs arkadaşım ya
Hani ben kendine zorba, civara kardaşım ya
Zamanı çağırsam geri, ölümü ardımdan söyletir miydim?
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne söylesem kendime, derdimi susturamam.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!