Gündelik telaşlar arasında,
Zaman yitip gider üstümden.
Her Allah’ın günü bir düğüm boğazımda,
Günler aylara bağlanır sen habersizken.
Alıp götürür seni bilmediğin yerlere,
Birkaç cümle zihninde can bulur.
Bir hikâyenin o ağlanmış peçetede,
Biliyor musun, bir kısmı hâlâ okunur?
Senden sonra ete bürünmüş bedenimin,
Elin tutmayan gözlerinde kalır ahım.
Hesaba çekilirken ağır yüküm,
Üstüne çoktan çökmüş olur ihtiyarlığım.
Bölünmüş fotoğraflar gibi hatıralar,
Sahi, tek bir günde mi vazgeçmiştin sen?
Yüreğimde demlenen mesafeler utanır,
Yine kalbim tekliyor o son sözlerden.
Hiç kimse anlamaz halimden,
Ayağımın sızısı ilk günkü gibi vurur.
Kırılmış dökülmüş simalarımızda,
Kaldırımlardaki taşlar gibi durur.
20 Ağustos 2023 / Pazartesi / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 24.2.2025 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Geçmişin kırık dökük hatıralarında, her adım, zamanın yüküyle ağırlaşır; her sızı, kaybolmuş anların yankısıdır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!