Sabahlar soğuk olur.
Üşürsün, yalnız kalırsan bu şehirde.
Yalnızlık gitmez, hep kapında durur.
Ağlarsın karanlık gecelerde.
Ey çaresiz sefil insan!
Sen gecelere sığmayan muhabbetten mi kaçarsın.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



