Kırık Büyülü Lambalar Şiiri - Kemter Abdal

Kentin elektrik direklerine asılı
kırık büyüler:
Her ampul patladığında
içinden bir cin değil,
bir işsiz genç çıkıyor.

Belediyenin temizlik işçileri
süpürgeleriyle topluyor
kaldırımlara dökülmüş rune yazılarını.
"Bunlar ne?" diye soran olursa,
"Çöp" diyorlar,
"geçen ayki grev bildirileri."

Şehir meydanında
üç kâhin bir arada:
Biri el falına bakıyor,
biri burç yorumluyor,
üçüncüsü sendika broşürü dağıtıyor.
Hepsi aynı şeyi söylüyor:
"Yakında büyük bir ışık göreceksiniz..."
(Sözleşmeli işçilerin fener alayı)

Gece yarısı market raflarında
şans tılsımları satılıyor:
"Çekilişle işe alma garantili!"
"Kıdem tazminatı büyüsü!"
"Patronu yumuşatma muskası!"
En çok satan ise:
"Geçim derdi unutturan sihirli şekerler."

Sabahın ilk ışığı vurduğunda,
büyücüler sendikası dağılıyor.
Bir tek yaşlı bir kadın kalıyor,
dükkanının önüne serdiği
kırık aynalara bakarak:
"Gördünüz mü?" diyor,
"Kehanet bu değil,
sadece yansımanın ta kendisi."